Voor Augustijnen en Torres Guerrero wordt boksen in zijn sublieme vorm dans. In hun nieuwe samenwerking, (B), willen ze onderzoeken wanneer en hoe dit kan gebeuren door de twee werelden en talen met elkaar te laten dialogeren. Hoe kunnen boks en dans elkaar beïnvloeden? Hoe het boksen als ‘arena’ sport te transformeren naar de scène? Wanneer wordt boksen dansen? En omgekeerd wanneer wordt dansen boksen? Torres en Augustijnen zijn geïntrigeerd door het contrast tussen het publieke imago van de bokser en de menselijke figuur achter de schermen. In plaats van enkel het publieke personage te tonen dat kracht en heldendom uitstraalt, willen ze ook de verborgen en meer intieme kant tonen, de kwetsbaarheid. Wat is hun relatie met hun lichaam? Wat ervaren ze als het aan kracht verliest?  Boksers en dansers zijn elk op hun manier podiumbeesten met strategieën die niet hetzelfde doel beogen.

Wanneer wordt boksen dansen?

En omgekeerd wanneer wordt dansen boksen?

Vitaliteit, kracht, exhibitionisme, kwetsbaarheid, eenzaamheid, publieke imago versus verborgen intimiteit en de choreografische transformatie van de boks en dansbewegingen zijn de pilaren van deze voorstelling.

Augustijnen en Torres Guerrero’s keuze om hiervoor danstheater in te zetten, is gemotiveerd door hun geloof in de vitaliteit van de dans en de expressieve mogelijkheden van haar ruwe, fysieke energie. De cross-over tussen dans en theater met focus op niet-verbale communicatie laat op een dramatische en poëtische wijze betekenissen ontstaan. Het laat de toeschouwers toe om met de eigen verbeelding de voorstellingen 'mee te maken' en te duiden.

​

Augustijnen en Torres Guerrero zijn choreografen die vertrekken vanuit de autonomie van de dansers /boksers waarmee zij werken. Het duo ondervraagt de dansers/boksers voortdurend en gidst hen doorheen een creatieproces waarin ze bewegingskwaliteiten ontdekken, ontwikkelen en verdiepen op basis van de gestelde vragen.